Poortweg 10

Als ik me aanmeld bij de balie gyneacologie komt er een vlaag van herinneringen naar boven. Hoe vaak heb ik hier gestaan om me aan te melden. Soms wel 3 keer per week 9 maanden lang.

15 weken was ik daar al niet meer geweest. Toch voelt het vertrouwt .. Gek eigelijk met zoiets wil je niet vertrouwd raken maar toch is het zo. Omdat ik tijd over heb loop ik langs de dagopname DOK daar zit een verpleegster die ik meerdere malen heb gezien. Zodra ze me ziet komt ze er aan gerend. Ohhh wat zie jij er goed uit roept ze. In mn achterhoofd denk ik dat zal inderdaad wel aangezien ze mij natuurlijk op mijn slechts heeft gezien. Jaylen lacht en kraait naar haar terwijl we even snel bijpraten. In de paarse stoelen zie ik een meisje zitten , Ik zie dat ze het heeft gehad met haar buik. Haar moeder zegt nog heel even en dan heb jij ook zo'n mooi kindje. Ik lach maar naar haar ik weet namelijk als dat het allemaal waard was. Zij moet er nog achter komen.

Als ik terug loop naar de wachtkamer zie ik Dokter Gorter mijn kant oplopen. Ik denk nog die weet vast niet meer wie ik ben. Fout.. Tuurlijk weet ze nog wie ik ben. Ze is degene die mijn bevalling heeft geleid. Ze vond het heel leuk me te zien en ook om Jaylen weer eens te zien.

Snel ga ik zitten in de wachtkamer om kwart voor 2 heb ik een afspraak. Jaylen begint te jengelen het is natuurlijk net rond zijn etenstijd. Ik pak hem snel en begin hem te voeden. Als nog 1 keer alle momentjes die ik daar heb doorgebracht door mijn hoofd flitsen word ik opgeroepen.

Toen ik terug liep naar de parkeergarage trots achter de kinderwagen met een super mooi ventje er in die alleen maar aan het lachen is denk ik nu kan ik het gaan afsluiten de periode is geweest. Nu gaan we alleen nog maar genieten !!!